Het onbegrip is op de gezichten van velen te lezen als ik dat vertel. Jij, die zoveel leuke tips en werkvormen aanbiedt om het leesplezier bij kinderen te vergroten. Die het tot haar missie heeft gemaakt om zoveel mogelijk kinderen te besmetten met leesplezier.
Op de eerste plaats … hij heeft niet altijd niet gelezen.
Van zijn geboorte tot en met zijn twaalfde heb ik hem voorgelezen (af en toe nog). Elke avond. Vaak mocht ik niet stoppen en las ik hem minimaal een half uur voor. Soms langer. Hij genoot van al die verhalen. Vroeg me het hemd van het lijf over dingen waar hij dieper over nadacht. Vroeg naar betekenissen van woorden. En genoot er dus van.
Zelf had hij de keuze uit honderden kinderboeken. Prentenboeken, zoekboeken, moppenboeken, weetjesboeken etc.
Vooral de weetjesboeken over dieren, encyclopedieën en alles over Freek Vonk had zijn aandacht. Hij had een favoriet piratenboek. En de serie over de boomhut heeft hij helemaal gelezen.
Maar sinds anderhalf jaar leest mijn zoon dus niet meer.
Zijn mijn inspanningen voor niets geweest? Heb ik gefaald? Dat zijn dingen die ik me wel eens afgevraagd heb?
Dan denk ik aan:
De momenten van ontspanning en samenzijn,
Alle vragen die hij me stelde over de verhalen die we lazen,
Zijn grote kennis over dieren en natuur die hij gedurende die jaren heeft opgedaan,
Zijn ontzettend grote woordenschat,
Zijn inlevingsvermogen.
Nee, ik heb niet gefaald. Ik heb zijn wereld vergroot met heel veel verhalen die ik hem voorlas. Ik heb hem zo ontzettend veel boeken aangeboden waar hij jarenlang wel gretig in verdwenen is.
En ook al had hij dat laatste niet gedaan. Al had ik hem alleen maar voorgelezen. Elke avond weer. Dan had ik ook niet gefaald. Want dat bood ons die fijne momenten samen. Daar is zijn woordenschat enorm mee gegroeid. Daardoor kon hij zich inleven in personages en situaties herkennen in zijn eigen leven. Door het voorlezen is hij een rijker mens geworden.
En wie zegt niet dat hij straks, over een (paar) jaar wel weer gaat lezen?
Ik heb de fundering gelegd, denk ik maar steeds.
Dus lieve ouder en leerkracht … het kan zijn dat een kind ècht niet van (zelf) lezen houdt. Omdat hij of zij het moeilijk vindt. Of om een andere reden. Maar elk kind houdt ervan om voorgelezen te worden. Verrijk je kind/leerling met verhalen. En lees dan niet altijd voor uit een dik boek. Lees eens een paar moppen voor. Of een paar weetjes. Een grappig krantenartikel. Bekijk met z’n allen eens een boek zonder tekst en verzin zelf het verhaal erbij. Wees creatief. Want:
Het vergroot de woordenschat
En het inlevingsvermogen
Zelfs het concentratievermogen
Lees voor en geniet zelf ook!
Liefs Li
P.s. mijn jongste zoon leest veel.
P.s. wist je dat mijn oudste zoon een schrijver van mij gemaakt heeft? Hij wilde een boek over zijn favoriete knuffel. Dat was er niet. Dus ben ik het zelf maar gaan schrijven. Draakje Donatius heeft het koud. En ik ben niet meer gestopt met schrijven.
